สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม 26 มกราคม 2567
ที่มา : https://www.seub.or.th/bloging/knowledge/2024-17/
ในยุคปัจจุบันที่เรากำลังเผชิญกับภาวะโลกร้อน (Global Warming) และการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ (Biodiversity) แนวคิดการปลูกป่าเพื่อฟื้นฟูสภาพแวดล้อมให้เหมือนตอนก่อนที่ป่าจะถูกทำลาย ได้รับความนิยมอย่างมากผ่านโครงการของภาครัฐและเอกชน โดยปรากฏออกมาในรูปแบบของโครงการอาสาต่างๆ
แต่หากเราติดตามและพิจารณาผลลัพธ์ของพื้นที่ป่าที่ผ่านโครงการปลูกป่าอย่างละเอียดรอบคอบ เราจะพบว่าพื้นที่สีเขียวมีปริมาณเพิ่มขึ้นจริง เนื่องจากต้นไม้ที่ถูกนำเข้าไปปลูกและเติบโตขึ้น แต่ระบบนิเวศบนพื้นที่แห่งนั้นอาจไม่ได้ฟื้นคืนกลับมาแต่อย่างใด อีกทั้งเมื่อกาลเวลาผ่านไป ป่าเหล่านั้นอาจกลายเป็นป่าเสื่อมโทรมเพราะการสร้างป่าที่ผิดวิธี
การเร่งให้เกิดการฟื้นตัวตามธรรมชาติเป็นวิธีที่ยั่งยืนมากที่สุดจากการให้ธรรมชาติรักษาตัวเองเพียงแต่เราเข้าไปช่วยเร่งให้กระบวนการเหล่านี้เกิดได้เร็วยิ่งขึ้น เช่น การส่งเสริมการเจริญเติบโตของกล้าไม้ที่มีอยู่ และทำให้เกิดกล้าไม้ในพื้นที่เยอะขึ้น หรือการอนุบาลต้นกล้าไม้ ให้ปลอดภัยจากสิ่งรบกวน อีกทั้งการสร้างที่อยู่อาศัยหรือแหล่งพักให้สัตว์กระจายเมล็ดพรรณอย่างนกให้เข้ามาในพื้นที่เพื่อเพิ่มโอกาสที่สูงขึ้นของการกระจายเมล็ดพรรณในธรรมชาติ