การปนเปื้อนของไมโครพลาสติกในน้้าแข็งของร้านจ้าหน่ายอาหารภายในพื้นที่คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล วิทยาเขตพญาไท

Abstract

น้้าแข็งเป็นผลิตภัณฑ์ที่นิยมบริโภคและหาซื้อได้ง่ายในประเทศไทย เนื่องจากมีการใช้แหล่งน้้าดิบในกระบวนการผลิตซึ่งมีโอกาสปนเปื้อนไมโครพลาสติก จึงมีความเสี่ยงต่อการได้รับสัมผัส การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปนเปื้อนของ ไมโครพลาสติกในน้้าแข็งจากร้านจ้าหน่ายอาหารภายในพื้นที่คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล วิทยาเขตพญาไท จ้านวน 4 ร้าน ตัวอย่างน้้าแข็งน้ามาสกัดสารอินทรีย์ด้วยวิธี Oxidative Digestion (H2O2) และกรองแยกไมโครพลาสติกผ่าน silicon membrane (1.5 μm) ก่อนน้าไปวิเคราะห์สัณฐานและปริมาณของไมโครพลาสติกด้วยกล้องจุลทรรศน์สเตอริโอ จ้าแนกและระบุประเภทพลาสติกด้วยเทคนิค Fourier Transform Infrared Spectroscopy โหมด Attenuated Total Reflection ร่วมกับการตรวจสอบสุขาภิบาลอาหารภายในร้านจ้าหน่ายอาหารเพื่อพิจารณาปัจจัยที่ส่งผลต่อการปนเปื้อน
ผลการศึกษาจากการส่องกล้องจุลทรรศน์สเตอริโอ พบชิ้นส่วนไมโครพลาสติก 123-316 ชิ้นต่อตัวอย่างน้้าแข็ง 150 mL (เฉลี่ย 63 ± 36 ชิ้น) ชนิดสัณฐานที่พบมากที่สุดคือ เส้นใย ขนาดตั้งแต่ 3-726 ไมโครเมตร เมื่อสุ่มตัวอย่างไปวิเคราะห์ด้วย FTIR 14 ชิ้น สามารถระบุเป็นไมโครพลาสติกได้ 42.9% จ้าแนกเป็นได้เป็นพลาสติกประเภท Polypropylene และ Polyester จากการสังเกตของผู้วิจัยร่วมกับแบบตรวจสุขาภิบาล พบสาเหตุการปนเปื้อนอาจมาจากกระสอบน้้าแข็งที่ใช้บรรจุน้้าแข็งส้าหรับบริโภคในการขนส่งเสื่อมสภาพ หรือไมโครพลาสติกปนเปื้อนตั้งแต่แหล่งน้้าดิบและกระบวนการผลิตน้้าแข็งจากต้นทาง ผลการศึกษาครั้งนี้ใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานแสดงการปนเปื้อนไมโครพลาสติกในพื้นที่วิทยาเขตพญาไท ส้าหรับประเมินความเสี่ยงจากการได้รับสัมผัสไมโคร พลาสติกต่อไป