การศึกษาศักยภาพการกักเก็บคาร์บอนประเภทสวนสาธารณะพื้นที่ขยายเมืองใหม่ : กรณีศึกษา อ.พุทธมณฑล จ.นครปฐม

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาศักยภาพการกักเก็บคาร์บอนในสวนสาธารณะภายในพื้นที่ขยายตัวของเมือง และความเพียงพอของขนาดพื้นที่สีเขียว อ.พุทธมณฑล จ.นครปฐม โดยวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงการใช้ประโยชน์ที่ดินในพื้นที่ศึกษา และวิเคราะห์ศักยภาพการกักเก็บคาร์บอนในพื้นที่สีเขียวสาธารณะขนาดใหญ่ของพื้นที่ศึกษา ได้แก่ สวนพุทธมณฑล โดยใช้พื้นที่ สีเขียวของสวน คิดเป็นเกณฑ์พื้นที่สีเขียวที่เหมาะสมกับขนาดประชากรในพื้นที่ที่เหมาะสมกับเมืองตามองค์การอนามัยโลก (WHO)
จากการสารวจข้อมูลพบว่า ต้นไม้ที่พบในแปลงสารวจมีจานวน 704 ต้น 34 ชนิด ปริมาณคาร์บอนที่กักเก็บได้ในแปลงสารวจ 133,688.39 kgC ต่อขนาดพื้นที่ 12 แปลง คิดเป็นพื้นที่ 30,000 ตร.ม. (3 ไร่) ปริมาณคาร์บอนต่อพื้นที่ของสวนพุทธมณฑล (600 ไร่) เท่ากับ 4.25 ตันคาร์บอน/ไร่ จากขนาดพื้นที่ของ อ.พุทธมณฑล 52.30 ตร.กม. (130,750 ไร่) ตามเกณฑ์พื้นที่สีเขียวของ WHO อ.พุทธมณฑล ควรมีพื้นที่สีเขียวอย่างน้อย 373,158 ตร.ม. (933 ไร่) จากสถิติ อ.พุทธมณฑล มีจานวนประชากร 41,462 คน ผลการศึกษาเมื่อใช้พื้นที่สวนพุทธมณฑลเป็นเกณฑ์ของขนาดพื้นที่สีเขียวสาธารณะ พบว่า อ.พุทธมณฑล มีพื้นที่สีเขียวให้ประชากรในพื้นที่ 5.79 ตร.ม./คน ซึ่งมีสัดส่วนพื้นที่สีเขียวที่ยังไม่เพียงพอต่อประชากร นอกจากนี้ พื้นที่สวนยังต้องสามารถ รองรับกิจกรรมของประชาชนได้อย่างเหมาะสม สะท้อนถึงบทบาทสาคัญของพื้นที่สีเขียวในการสนับสนุนการพัฒนาเมืองที่มีคุณภาพ โดยเฉพาะในพื้นที่ขยายเมือง ซึ่งการศึกษาความสามารถในการกักเก็บคาร์บอน สามารถนำไปใช้ในการวางแผน พัฒนาเมืองที่ยั่งยืนในอนาคต